Fort de Fermont en zijn museum

FERMONT is inderdaad een reis die je soms 30 meter onder de grond brengt, naar het hart van het fort, soms aan de oppervlakte, te midden van gevechtsblokken waarvan de omgeving nog steeds de littekens draagt van de gevechten van 1940. Een traject van ongeveer 1,2 km met een kleine elektrische trein brengt je naar de voet van blok 4, een artilleriekazemat die je zowel van binnen als van buiten zult bezoeken.

Buiten ontdek je de andere gevechtsblokken, waaronder de hefkoepel met de 75mm kanonnen.

Je hoort hoe Fermont, dat op 21 juni 1940 aan de achterzijde werd aangevallen, onder bevel van kapitein Aubert alle Duitse aanvallen afsloeg en stand hield tot de wapenstilstand.

De galerijen van het werk bevinden zich gemiddeld 30 m onder de grond; toegang is mogelijk via trappen of via goederenliften, waarvan er twee zijn ontworpen om zware uitrusting en munitie te transporteren. De hoofdgalerij, ruim er 1 km lang, is uitgerust met bovenleiding en smalspoor van 60 cm waarop elektrische locomotieven rijden. Deze worden aangedreven door 600 volt gelijkstroom, die ter plaatse geproduceerd wordt door een elektriciteitscentrale uitgerust met vier dieselmotoren met een vermogen van 225 PK. Kapitein AUBERT en de bemanning van Fermont verlieten het werk op 27 juni 1940 onder het toezicht van een Duits militair detachement.

Het zou jammer geweest zijn dat het fort Fermont, zoals zo veel forten na de oorlog leeg gehaald zou worden door schroothandelaren. Het is in deze geest dat de Vereniging van Vrienden van het Ouvrage de Fermont en de Maginotlinie werd opgericht, met als doel het fort Fermont bezoekbaar te maken.